در طبیعت برنج سفید اختلاف نظر وجود دارد، بعضی سرد و بعضی معتدل دانسته اند. ولی در درجه دوم خشک بودن آن اتفاق نظر وجود دارد. بعضی آن را مرکب القوی دانسته اند زیرا اگر در آب بجوشانند و آبکش کنند و چلو بپزند. اگر آن را به صورت کته بپزد مایل به گرمی است. تولید کننده خلط صالح و خواب های خوب بوده، در درمان پیچش شکم و زخم روده، اسهال خونی، اختناق رحم، امراض کلیه و مثانه نافع است. خوردن برنج با شیر و شکر کثیرالغذا بوده و محرک نیروی جنسی و چاق کننده می باشد. خوردن آن با دوغ تازه و سماغ تسکین دهنده حرارت و تشنگی و درمان اسهال صفراوی است. برنج را باید پیش از پخت، مدتی در آب خیساند و چند مرتبه با آب شست و سپس پخت.
دیدگاه خود را بنویسید